- Joined
- Jan 10, 2023
- Messages
- 80
- Thread Author
- #1
கண்ணாடி சன்னலின் வழியே அடைமழையை வேடிக்கைப் பார்த்திருந்தான் ரேயன்.. ஓடிச்சென்று பின்னாலிருந்து அவனைக் கட்டிக் கொண்டாள் ரோஜா.. அவள் கன்னம் வழிந்த கண்ணீர் அவன் வெற்று மேனியை நனைத்தது.. கண்கள் சுருக்கி அவளைப் வினோதமாய் பார்த்தபடி திரும்பினான்.. மார்பில் தஞ்சம் புகுந்தாள்.. பெண்ணின் கண்ணீர் புதிது அவனுக்கு.. பிடிக்கவும் செய்யாது.. ஆனால் இவள் அழுகைக்கான காரணம் புரியவில்லை.. இதுவரை அவனிடம் வந்த எந்தப் பெண்ணும் இப்படி அழவில்லையே..
"என்னாச்சு".. என்றான் மார்பில் பதிந்த அவளை குனிந்து பார்த்தபடி.. கரங்கள் அவள் இடைவளைத்து அணைத்துக் கொண்டது.. அவள் அருகில் நிற்கும் ஒவ்வொரு நிமிடமும் ஆதாயம் தேடிக் கொண்டான்..
ஒண்ணுமில்ல.. என முகத்தை இடம்வலமாக அவன் மார்பில் தேய்க்க இதழ் எச்சில் தேகத்தில் ஊற மோகம் முட்டித் திணறியது..
"ரோஜா.. இன்னொரு ரவுண்ட் போகலாமா".. காதுக்குள் கிசுகிசுத்தான்.. கைகள் எல்லைத்தாண்டிப் பயணிக்க சட்டென அவன் கரத்தை இறுக்கமாகப் பிடித்துக் கொண்டாள்.. அங்கம் அவனிடம் அகப்பட்டால் மீட்டுக் கொள்வது மிகக் கடினம்..
"இருட்டிப் போச்சு.. வீட்டுக்கு போகனும்.. அம்".. முடிப்பதற்குள் தாடையை நிமிர்த்தி இதழ்களை கவ்விக் கொண்டான்.. இவளிடம் பெறும் கடைசி முத்தம் என நினைத்தானோ என்னவோ.. இதழ்களை உலர் பேரிச்சம்பழம் போல பற்கள் கொண்டு மென்று தின்றான்.. விரிந்த விழிகளைப் பார்த்துக் கொண்டே இதழ்களை சுவைத்தான்..
பத்து நிமிடங்கள் தாண்டியும் விலகாமல் ஒட்டிக் கொண்டிருந்த முரட்டு இதழைப் பிரிக்கவே முடியவில்லை அவளால்.. மார்பில் கரம் வைத்து அவனைத் தள்ள முயன்றாள்.. திரும்பக்கட்டிய தாவணி அவிழ்ந்து கிடந்தது ஒரு மூலையில்.. கிழிபடும் நிலையில் அவள் ஜாக்கெட்... இடையில் அழுத்தப்பதிந்து சிவக்க வைத்த அவன் கரம்.. மூச்சுத்திணறி விம்மிப்புடைத்த மார்பு ஏறி இறங்க அங்கேயும் வன்முறையாய் அவன் ஆதிக்கம்.. பெண்மையின் மலர்கள் கசங்கியது அவன் கைப்பட்டு.. இன்பத்தை அவன் எடுத்துக் கொண்டு வலியை மட்டும் அவளுக்குக் கொடுத்தான்.. விலகவே முடியாத தாபம்.. அப்படியே தூக்கிக் கொண்டு சென்றுவிட எண்ணம் கொண்டான்.. இது அவன் குணம் இல்லையே.. இவளிடம் மட்டும் மாறுபட்ட நின்ற தன்னை உள்ளுக்குள் கண்டித்தான்.. என்ன இது மடத்தனம் என மானசீகமாக தலையில் அடித்துக் கொண்டான்.. இதுவரை கூடிய பெண்களின் பெயர் கூட தெரியாது.. முகம் கூட நினைவில் இல்லை..
சப்பென்ற சத்தத்துடன் இதழை விடுவித்தான்.. திரும்பக் கவ்விக் கொள்ள முயல "போகனும் சார் பிளீஸ்".. என்றாள்.. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இங்கேயே இருந்தால் "உங்ககூடவே இருக்கவா".. அவன் கைப்பிடித்து கதறியே விடுவாள்..
கட்டாயப்படுத்தி பழக்கம் இல்லை அவனுக்கு.. ஆனாலும் அவள் இன்னும் வேண்டும் என கேட்கும் உடலின் உணர்வுகளை அடக்க முடியவில்லை அவனால்.. என்ன மாயமோ.. எதிலும் திருப்தி காணாத அவன் ராட்சத உடல் இந்தக் குட்டிப் பெண்ணிடம் அடங்கிப் போய் விடுகிறது..
"கண்டிப்பா போகனுமா".. என்றான் ஆழ்ந்த குரலில்..
"ம் ஆமா".. விழி உருட்டிக் கூறினாள்.. இமை முடிகள் மயில் தோகை போல் அழகாய் வளைந்து அதற்கு மேல் செதுக்கி விட்ட புருவம்.. தொலைந்த பிள்ளை போல் கொட்ட கொட்ட முழிக்கும் அகண்ட கருவிழிகள்.. அழகாய் பிதுக்கும் தேனில் ஊறிய இதழ்கள்.. அழுந்தக் கடித்தாலும் வலி கொடுக்காத வெள்ளை நிற பேபிகார்ன் பற்கள்.. வெண்ணிற பனிக்கூழை கன்னப்பகுதியில் அதிகமாய் ஒட்டவைத்து விட்டானோ பிரம்மன்.. வட்ட முகத்தில் சரிபாதியாய் வெட்டி வைத்த ஆப்பிள் போல கதுப்பாய் சிவந்த செழிப்பான கன்னங்கள்.. சிரிக்கும் போது அழகாய் பளபளத்தது.. கடித்தாலும் இனிக்கிறது.. நீண்டு கொண்டே போன கற்பனைக் குதிரையை தலையை உலுக்கி தடை செய்தான்.. கழுத்துக்குக் கீழே உள்ள சிற்ப அழகை வர்ணிக்க நாளொன்று போதாது.. துடிக்கும் இளமையை அடக்க முடியாது மறுபடி பொருளைப் பிரித்துப் போட்டு ஆராய்ச்சியில் இறங்கி விடுவான் கவிஞன்..
"என்னை உங்ககூட கூட்டிட்டு போறீங்களா".. வெளிப்படையாக கேட்டுவிட்டாள்.. சத்தமாக சிரித்து விட்டான்.. "இவளை தூக்கிட்டு போயிரலாமா".. என்று முதலில் நினைத்தது அவன்தான்.. முதல் அனுபவம் அவளுக்கு.. அவளை நெருங்கும் முதல் ஆண் அவன்.. இதை முதல் கூடலிலேயே கண்டு கொண்டான்..
அவள் அழுதுவிட அவன் எழுந்துவிட்டான்.. ஃபர்ஸ்ட் டைம்மா.. ஆச்சர்யமாய் விழிவிரித்தான்..
"ஆமாம்".. மிரண்டு போய் அழுதது முயல்குட்டி.. தலையை அழுத்தமாக கோதிக்கொண்டான்..
"சாரி நீ போ".. என்று கடுகடுக்க உயிருக்கு போராடும் தாயும் கொலைமிரட்டல் விடும் மாமனும் கண்முன் தெரியவே "இல்லை.. நான் அழல.. பிளீஸ் பணத்தை திருப்பிக் கேட்ராதிங்க".. என்றவளை எளக்காரமாகத்தான் பார்த்து வைத்தான்.. பணம்தான் பிரதானம் இல்லையா.. என்பதை போல.. இந்த சிறுவயதில்தான் பணத்தின் மேல் எவ்வளவு நாட்டம்.. என அவள்மேல் கோபம் வந்தது..
அவ்வளவு நல்லவன் என்றால் அறிவுரை சொல்லி திருப்பி அனுப்பி இருக்கலாம்.. ஏன் செய்யவில்லை.. ஒருமுறை பிசினஸ் மீட்டிங்கில் தன்னிடம் இழைந்து கொண்டு வந்த இவள் வயதுப் பெண்ணை நான்கு அறை கொடுத்து அவள் தந்தையிடம் சென்று விட்டுவந்தான்.. பற்றாக்குறைக்கு ஏகப்பட்ட அறிவுரைகள் வேறு.. அந்தப்பெண் இவனிடம் பயந்து தெறித்து ஓடிவிட்டது..
அதுபோல இவளை ஏன் திருப்பி அனுப்பவில்லை. கொடுத்த காசு வீணாகப் போகக்கூடாது என்றா.. அல்லது இவளைப் பிடித்திருக்கிறதா.. அவளைப் படுக்கவைத்து அவள் மேல் படர்ந்து கொண்டான்.. நெற்றியில் முத்தமிட்டு பயம் போக்கினான்.. "உன்னை ஃபோர்ஸ் பண்ண மாட்டேன்.. நீ போகனும்னா போகலாம்".. அவள் மீது ஏறிப் படுத்து மூச்சுத் திணறவைத்து அவன் சொன்ன வார்த்தைகள் அவை..
"நான் போகல".. கீச்சுக்கிளியின் குரல் அழகாய் ஒலிக்க செவி வழியாய் போதையேறியது.. "உனக்கு ஏதாவது பிராப்ளமா".. அவன் தடித்த இதழ்களுக்குள் அவள் இதழ்கள்.. பேசிமுடிக்கும் வரையிலும் கூட பொறுக்க மாட்டான் போல..
இவனிடம் சொல்லி என்ன ஆகப் போகிறது என நினைத்தாளோ என்னவோ.. மவுனமே பதிலாக.. பேச இதழ்கள் அசைய வேண்டும்.. இறுக்கிப் பிடித்துவிட்டான்.. அங்கம் மொத்தம் சுவைத்து ஆண்மையை செலுத்தும் நேரம் "வலிக்கும்.. பொறுத்துக்கிறியா".. என மோகம் கொண்ட வண்டாய் போதையில் சிவந்த விழிகளுடன் மலரிடம் சம்மதம் கேட்க "சரி".. என தலையை ஆட்டியது அவன் முயல்குட்டி..
அதன் பின் வேகம் குறைத்து பின் கூட்டி மொத்தமாய் அவளை அபகரித்திருந்தான்.. அன்று மட்டுமே பலமுறை கூடியிருந்தான்.. வலியும் சுகமும் ஒருசேர முகம் சிவந்து போனது பெண்ணவளுக்கு.. அவனை கணவனாய் மட்டுமே கண்டாள்.. அதனால் மட்டுமே அவள் பெண்மையைத் தூக்கிக் கொடுத்து விட்டாள்..
அவனோ அவன் கூடும் மங்கையருள் இவளும் ஒருத்தி என்று நினைத்தானோ என்னவோ.. அதனால்தான் "உங்ககூட கூட்டிட்டு போறீங்களா" என்று கேட்டதும் சிரித்து விட்டான்..
அவளை தன் கைவளைவில் வைத்துக் கொண்டே டேபிளில் கிடந்த வாலட்டை எடுத்தான்.. கத்தையாக பணத்தை எடுத்து அவளிடம் கொடுத்தான்.. "ஏற்கனவே கொடுத்திட்டீங்களே".. தலைசாய்த்து கேட்டது முயல்குட்டி..
"இந்த ஏழு நாளும் என்னை ரொம்ப சந்தோஷமா வைச்சிருந்தே.. ஐம் ஃபுல்லி சாட்டிஸ்ஃபைட் வித் யூ உனக்கு எவ்வளவு வேணா கொடுக்கலாம்.. வைச்சிக்கோ..".. என பட்டு கன்னத்தில் வன் முத்தம் பதித்தான்..
மறுக்கவில்லை அவள்.. பணத்தை வாங்கிக் கொண்டாள்.. ஃபைனல் இயர் செமஸ்டர் ஃபீஸ் கட்ட உதவும்.. ரேயன் கொடுத்த மொத்த பணமும் அவள் மாமனிடம்.. ஃபீஸ் கட்டாமல் எக்ஸாம் எழுத முடியாது.. கணவனிடம் வாங்க என்ன தயக்கம்.. அதுவும் படிப்பிற்குதானே.. என மனதைத் தேற்றிக் கொண்டாள்..
ஆனால் அவன் இதழ்களோ ஏளனத்தில் வளைந்தது.. பணத்தை வாங்கி பத்தோடு பதினொன்றாகிப் போனாள் அவன் கணக்கில்..
"என்னை மறந்துற மாட்டீங்களே".. அவ்வளவு ஏக்கம் விழிகளில்..
மெலிதாக சிரித்து வைத்தான்.. இந்த ஊரைத் தாண்டினால் நீ என் நினைவினில் இருக்க மாட்டாய் என்பதே அர்த்தம் அதற்கு..
மறுபடி இறுக்கமாய் அணைத்து விடுவித்தாள். பாதம் எக்கி அவன் இதழ்களில் முத்தம் வைத்தாள்.. தாவணியை தேடி எடுத்துக் கட்டிக் கொண்டாள்.. இருந்த ஒரே நல்ல பிளவுஸ்.. இவனைப் பார்க்க ஆசையாக அணிந்து வந்தாள்.. கொக்கி பிய்ந்து மார்பில் ஒரு கீறலாய் கிழிந்து பரிதாபமாக பல்லிளித்து வைத்தது.. தாவணி கொண்டு மறைக்க பெரும்பாடு பட்டாள்..
நிறைய முத்தங்கள் சத்தங்களுடன் இருவரும் பரிமாறிக் கொண்டனர்.. "குட்பை பேபி".. அழகாக சிரித்தான்.. ரொம்ப வலித்தது.. அழுது கொண்டே சிரித்தாள்.. அவன் விழிகளில் தொலைந்து மழையில் மறைந்து போனாள் ரோஜா.. வீடுவரை அழுது கொண்டே சென்றாள்.. அவள் கண்ணீரை மழை மட்டுமே அறியும்..
சரிவில் கட்டப்பட்டிருந்த தன் கல்வீட்டினுள் நடுங்கிக் கொண்டே நுழைய "என்ன.. பணம் கொடுத்தானா அந்த பணக்காரன்".. என அவளை பார்வையால் ஆராய்ந்தான் அவள் மாமன் கதிரேசன்..
இல்லை எனத்தலையாட்ட
"சல்லிப்பய.. சொன்னகாசுக்கு மேலே கொஞ்சம் கூட கொடுத்திருக்கலாம்.. பெரிய கோடீஸ்வரன்னுதான் பேரு.. ஏழுநாளைக்கு எழுபதாயிரம்தான் கொடுத்திருக்கான்.. கூட எக்ஸ்டிரா போட்டுக் கொடுத்தா என்னவாம்.. ஃபிரெஷ்ஷா அனுப்பி விட்டேன்.. முருகேசன் கிட்டே பேரம் பேசியிருக்கலாம்.. நல்ல விலை படிஞ்சிருக்கும்".. என தள்ளாடிக் கொண்டே சென்றுவிட்டது அந்த ஜந்து..
இன்னும் கைவைத்து சோதனை செய்யும் அளவு போகவில்லை அந்த குடிகார மிருகம்.. அதனால் பணம் தப்பியது..
அறைக்குள் சென்று மார்பின் உள்ளே பதுக்கிய பணத்தை பத்திரப்படுத்திவிட்டு உடைமாற்றி வந்து பாடப் புத்தகத்துடன் சுவற்றில் சாய்ந்து அமர்ந்தாள்.. நினைவு அவனிடம்.. பாடம் எங்கே கருத்தில் பதியும்.. இனி அவனைப் பார்க்கவே போவதில்லை என்று நினைக்கையில் உதடு துடித்து அழுகை வந்தது.. தூக்கம் மறந்து விடிய விடிய சிலையாக அமர்ந்திருந்தாள்..
அதிபன் மைத்ரேயனோ வந்த வேலைகள் முடிந்திருக்க அடுத்த நாளே கிளம்பி மும்பை சென்றுவிட்டான்..
தொடரும்..
"என்னாச்சு".. என்றான் மார்பில் பதிந்த அவளை குனிந்து பார்த்தபடி.. கரங்கள் அவள் இடைவளைத்து அணைத்துக் கொண்டது.. அவள் அருகில் நிற்கும் ஒவ்வொரு நிமிடமும் ஆதாயம் தேடிக் கொண்டான்..
ஒண்ணுமில்ல.. என முகத்தை இடம்வலமாக அவன் மார்பில் தேய்க்க இதழ் எச்சில் தேகத்தில் ஊற மோகம் முட்டித் திணறியது..
"ரோஜா.. இன்னொரு ரவுண்ட் போகலாமா".. காதுக்குள் கிசுகிசுத்தான்.. கைகள் எல்லைத்தாண்டிப் பயணிக்க சட்டென அவன் கரத்தை இறுக்கமாகப் பிடித்துக் கொண்டாள்.. அங்கம் அவனிடம் அகப்பட்டால் மீட்டுக் கொள்வது மிகக் கடினம்..
"இருட்டிப் போச்சு.. வீட்டுக்கு போகனும்.. அம்".. முடிப்பதற்குள் தாடையை நிமிர்த்தி இதழ்களை கவ்விக் கொண்டான்.. இவளிடம் பெறும் கடைசி முத்தம் என நினைத்தானோ என்னவோ.. இதழ்களை உலர் பேரிச்சம்பழம் போல பற்கள் கொண்டு மென்று தின்றான்.. விரிந்த விழிகளைப் பார்த்துக் கொண்டே இதழ்களை சுவைத்தான்..
பத்து நிமிடங்கள் தாண்டியும் விலகாமல் ஒட்டிக் கொண்டிருந்த முரட்டு இதழைப் பிரிக்கவே முடியவில்லை அவளால்.. மார்பில் கரம் வைத்து அவனைத் தள்ள முயன்றாள்.. திரும்பக்கட்டிய தாவணி அவிழ்ந்து கிடந்தது ஒரு மூலையில்.. கிழிபடும் நிலையில் அவள் ஜாக்கெட்... இடையில் அழுத்தப்பதிந்து சிவக்க வைத்த அவன் கரம்.. மூச்சுத்திணறி விம்மிப்புடைத்த மார்பு ஏறி இறங்க அங்கேயும் வன்முறையாய் அவன் ஆதிக்கம்.. பெண்மையின் மலர்கள் கசங்கியது அவன் கைப்பட்டு.. இன்பத்தை அவன் எடுத்துக் கொண்டு வலியை மட்டும் அவளுக்குக் கொடுத்தான்.. விலகவே முடியாத தாபம்.. அப்படியே தூக்கிக் கொண்டு சென்றுவிட எண்ணம் கொண்டான்.. இது அவன் குணம் இல்லையே.. இவளிடம் மட்டும் மாறுபட்ட நின்ற தன்னை உள்ளுக்குள் கண்டித்தான்.. என்ன இது மடத்தனம் என மானசீகமாக தலையில் அடித்துக் கொண்டான்.. இதுவரை கூடிய பெண்களின் பெயர் கூட தெரியாது.. முகம் கூட நினைவில் இல்லை..
சப்பென்ற சத்தத்துடன் இதழை விடுவித்தான்.. திரும்பக் கவ்விக் கொள்ள முயல "போகனும் சார் பிளீஸ்".. என்றாள்.. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் இங்கேயே இருந்தால் "உங்ககூடவே இருக்கவா".. அவன் கைப்பிடித்து கதறியே விடுவாள்..
கட்டாயப்படுத்தி பழக்கம் இல்லை அவனுக்கு.. ஆனாலும் அவள் இன்னும் வேண்டும் என கேட்கும் உடலின் உணர்வுகளை அடக்க முடியவில்லை அவனால்.. என்ன மாயமோ.. எதிலும் திருப்தி காணாத அவன் ராட்சத உடல் இந்தக் குட்டிப் பெண்ணிடம் அடங்கிப் போய் விடுகிறது..
"கண்டிப்பா போகனுமா".. என்றான் ஆழ்ந்த குரலில்..
"ம் ஆமா".. விழி உருட்டிக் கூறினாள்.. இமை முடிகள் மயில் தோகை போல் அழகாய் வளைந்து அதற்கு மேல் செதுக்கி விட்ட புருவம்.. தொலைந்த பிள்ளை போல் கொட்ட கொட்ட முழிக்கும் அகண்ட கருவிழிகள்.. அழகாய் பிதுக்கும் தேனில் ஊறிய இதழ்கள்.. அழுந்தக் கடித்தாலும் வலி கொடுக்காத வெள்ளை நிற பேபிகார்ன் பற்கள்.. வெண்ணிற பனிக்கூழை கன்னப்பகுதியில் அதிகமாய் ஒட்டவைத்து விட்டானோ பிரம்மன்.. வட்ட முகத்தில் சரிபாதியாய் வெட்டி வைத்த ஆப்பிள் போல கதுப்பாய் சிவந்த செழிப்பான கன்னங்கள்.. சிரிக்கும் போது அழகாய் பளபளத்தது.. கடித்தாலும் இனிக்கிறது.. நீண்டு கொண்டே போன கற்பனைக் குதிரையை தலையை உலுக்கி தடை செய்தான்.. கழுத்துக்குக் கீழே உள்ள சிற்ப அழகை வர்ணிக்க நாளொன்று போதாது.. துடிக்கும் இளமையை அடக்க முடியாது மறுபடி பொருளைப் பிரித்துப் போட்டு ஆராய்ச்சியில் இறங்கி விடுவான் கவிஞன்..
"என்னை உங்ககூட கூட்டிட்டு போறீங்களா".. வெளிப்படையாக கேட்டுவிட்டாள்.. சத்தமாக சிரித்து விட்டான்.. "இவளை தூக்கிட்டு போயிரலாமா".. என்று முதலில் நினைத்தது அவன்தான்.. முதல் அனுபவம் அவளுக்கு.. அவளை நெருங்கும் முதல் ஆண் அவன்.. இதை முதல் கூடலிலேயே கண்டு கொண்டான்..
அவள் அழுதுவிட அவன் எழுந்துவிட்டான்.. ஃபர்ஸ்ட் டைம்மா.. ஆச்சர்யமாய் விழிவிரித்தான்..
"ஆமாம்".. மிரண்டு போய் அழுதது முயல்குட்டி.. தலையை அழுத்தமாக கோதிக்கொண்டான்..
"சாரி நீ போ".. என்று கடுகடுக்க உயிருக்கு போராடும் தாயும் கொலைமிரட்டல் விடும் மாமனும் கண்முன் தெரியவே "இல்லை.. நான் அழல.. பிளீஸ் பணத்தை திருப்பிக் கேட்ராதிங்க".. என்றவளை எளக்காரமாகத்தான் பார்த்து வைத்தான்.. பணம்தான் பிரதானம் இல்லையா.. என்பதை போல.. இந்த சிறுவயதில்தான் பணத்தின் மேல் எவ்வளவு நாட்டம்.. என அவள்மேல் கோபம் வந்தது..
அவ்வளவு நல்லவன் என்றால் அறிவுரை சொல்லி திருப்பி அனுப்பி இருக்கலாம்.. ஏன் செய்யவில்லை.. ஒருமுறை பிசினஸ் மீட்டிங்கில் தன்னிடம் இழைந்து கொண்டு வந்த இவள் வயதுப் பெண்ணை நான்கு அறை கொடுத்து அவள் தந்தையிடம் சென்று விட்டுவந்தான்.. பற்றாக்குறைக்கு ஏகப்பட்ட அறிவுரைகள் வேறு.. அந்தப்பெண் இவனிடம் பயந்து தெறித்து ஓடிவிட்டது..
அதுபோல இவளை ஏன் திருப்பி அனுப்பவில்லை. கொடுத்த காசு வீணாகப் போகக்கூடாது என்றா.. அல்லது இவளைப் பிடித்திருக்கிறதா.. அவளைப் படுக்கவைத்து அவள் மேல் படர்ந்து கொண்டான்.. நெற்றியில் முத்தமிட்டு பயம் போக்கினான்.. "உன்னை ஃபோர்ஸ் பண்ண மாட்டேன்.. நீ போகனும்னா போகலாம்".. அவள் மீது ஏறிப் படுத்து மூச்சுத் திணறவைத்து அவன் சொன்ன வார்த்தைகள் அவை..
"நான் போகல".. கீச்சுக்கிளியின் குரல் அழகாய் ஒலிக்க செவி வழியாய் போதையேறியது.. "உனக்கு ஏதாவது பிராப்ளமா".. அவன் தடித்த இதழ்களுக்குள் அவள் இதழ்கள்.. பேசிமுடிக்கும் வரையிலும் கூட பொறுக்க மாட்டான் போல..
இவனிடம் சொல்லி என்ன ஆகப் போகிறது என நினைத்தாளோ என்னவோ.. மவுனமே பதிலாக.. பேச இதழ்கள் அசைய வேண்டும்.. இறுக்கிப் பிடித்துவிட்டான்.. அங்கம் மொத்தம் சுவைத்து ஆண்மையை செலுத்தும் நேரம் "வலிக்கும்.. பொறுத்துக்கிறியா".. என மோகம் கொண்ட வண்டாய் போதையில் சிவந்த விழிகளுடன் மலரிடம் சம்மதம் கேட்க "சரி".. என தலையை ஆட்டியது அவன் முயல்குட்டி..
அதன் பின் வேகம் குறைத்து பின் கூட்டி மொத்தமாய் அவளை அபகரித்திருந்தான்.. அன்று மட்டுமே பலமுறை கூடியிருந்தான்.. வலியும் சுகமும் ஒருசேர முகம் சிவந்து போனது பெண்ணவளுக்கு.. அவனை கணவனாய் மட்டுமே கண்டாள்.. அதனால் மட்டுமே அவள் பெண்மையைத் தூக்கிக் கொடுத்து விட்டாள்..
அவனோ அவன் கூடும் மங்கையருள் இவளும் ஒருத்தி என்று நினைத்தானோ என்னவோ.. அதனால்தான் "உங்ககூட கூட்டிட்டு போறீங்களா" என்று கேட்டதும் சிரித்து விட்டான்..
அவளை தன் கைவளைவில் வைத்துக் கொண்டே டேபிளில் கிடந்த வாலட்டை எடுத்தான்.. கத்தையாக பணத்தை எடுத்து அவளிடம் கொடுத்தான்.. "ஏற்கனவே கொடுத்திட்டீங்களே".. தலைசாய்த்து கேட்டது முயல்குட்டி..
"இந்த ஏழு நாளும் என்னை ரொம்ப சந்தோஷமா வைச்சிருந்தே.. ஐம் ஃபுல்லி சாட்டிஸ்ஃபைட் வித் யூ உனக்கு எவ்வளவு வேணா கொடுக்கலாம்.. வைச்சிக்கோ..".. என பட்டு கன்னத்தில் வன் முத்தம் பதித்தான்..
மறுக்கவில்லை அவள்.. பணத்தை வாங்கிக் கொண்டாள்.. ஃபைனல் இயர் செமஸ்டர் ஃபீஸ் கட்ட உதவும்.. ரேயன் கொடுத்த மொத்த பணமும் அவள் மாமனிடம்.. ஃபீஸ் கட்டாமல் எக்ஸாம் எழுத முடியாது.. கணவனிடம் வாங்க என்ன தயக்கம்.. அதுவும் படிப்பிற்குதானே.. என மனதைத் தேற்றிக் கொண்டாள்..
ஆனால் அவன் இதழ்களோ ஏளனத்தில் வளைந்தது.. பணத்தை வாங்கி பத்தோடு பதினொன்றாகிப் போனாள் அவன் கணக்கில்..
"என்னை மறந்துற மாட்டீங்களே".. அவ்வளவு ஏக்கம் விழிகளில்..
மெலிதாக சிரித்து வைத்தான்.. இந்த ஊரைத் தாண்டினால் நீ என் நினைவினில் இருக்க மாட்டாய் என்பதே அர்த்தம் அதற்கு..
மறுபடி இறுக்கமாய் அணைத்து விடுவித்தாள். பாதம் எக்கி அவன் இதழ்களில் முத்தம் வைத்தாள்.. தாவணியை தேடி எடுத்துக் கட்டிக் கொண்டாள்.. இருந்த ஒரே நல்ல பிளவுஸ்.. இவனைப் பார்க்க ஆசையாக அணிந்து வந்தாள்.. கொக்கி பிய்ந்து மார்பில் ஒரு கீறலாய் கிழிந்து பரிதாபமாக பல்லிளித்து வைத்தது.. தாவணி கொண்டு மறைக்க பெரும்பாடு பட்டாள்..
நிறைய முத்தங்கள் சத்தங்களுடன் இருவரும் பரிமாறிக் கொண்டனர்.. "குட்பை பேபி".. அழகாக சிரித்தான்.. ரொம்ப வலித்தது.. அழுது கொண்டே சிரித்தாள்.. அவன் விழிகளில் தொலைந்து மழையில் மறைந்து போனாள் ரோஜா.. வீடுவரை அழுது கொண்டே சென்றாள்.. அவள் கண்ணீரை மழை மட்டுமே அறியும்..
சரிவில் கட்டப்பட்டிருந்த தன் கல்வீட்டினுள் நடுங்கிக் கொண்டே நுழைய "என்ன.. பணம் கொடுத்தானா அந்த பணக்காரன்".. என அவளை பார்வையால் ஆராய்ந்தான் அவள் மாமன் கதிரேசன்..
இல்லை எனத்தலையாட்ட
"சல்லிப்பய.. சொன்னகாசுக்கு மேலே கொஞ்சம் கூட கொடுத்திருக்கலாம்.. பெரிய கோடீஸ்வரன்னுதான் பேரு.. ஏழுநாளைக்கு எழுபதாயிரம்தான் கொடுத்திருக்கான்.. கூட எக்ஸ்டிரா போட்டுக் கொடுத்தா என்னவாம்.. ஃபிரெஷ்ஷா அனுப்பி விட்டேன்.. முருகேசன் கிட்டே பேரம் பேசியிருக்கலாம்.. நல்ல விலை படிஞ்சிருக்கும்".. என தள்ளாடிக் கொண்டே சென்றுவிட்டது அந்த ஜந்து..
இன்னும் கைவைத்து சோதனை செய்யும் அளவு போகவில்லை அந்த குடிகார மிருகம்.. அதனால் பணம் தப்பியது..
அறைக்குள் சென்று மார்பின் உள்ளே பதுக்கிய பணத்தை பத்திரப்படுத்திவிட்டு உடைமாற்றி வந்து பாடப் புத்தகத்துடன் சுவற்றில் சாய்ந்து அமர்ந்தாள்.. நினைவு அவனிடம்.. பாடம் எங்கே கருத்தில் பதியும்.. இனி அவனைப் பார்க்கவே போவதில்லை என்று நினைக்கையில் உதடு துடித்து அழுகை வந்தது.. தூக்கம் மறந்து விடிய விடிய சிலையாக அமர்ந்திருந்தாள்..
அதிபன் மைத்ரேயனோ வந்த வேலைகள் முடிந்திருக்க அடுத்த நாளே கிளம்பி மும்பை சென்றுவிட்டான்..
தொடரும்..
Last edited:
