- Joined
- Jan 10, 2023
- Messages
- 59
- Thread Author
- #1
பள்ளி செல்லும் குழந்தைக்கு பார்த்து பார்த்து அனைத்தையும் வாங்கி தருவதை போல்.. தேம்பாவணியை வெளியே அழைத்துச் சென்று காலேஜ் பேக் நோட்டு புத்தகம் பேனா..! அவள் படிப்பிற்கான புத்தகங்கள் என அனைத்தையும் வாங்கி தந்திருந்தான் வருண்.. இந்த முறை திலோத்தமாவை உடன் அழைத்துச் செல்லவில்லை..
"படிப்பு சம்பந்தமான புக்ஸ் நோட் எல்லாம் வாங்கணும் திலோத்த மாவுக்கு போர் அடிக்கும்..! நாங்க ரெண்டு பேர் மட்டுமே போயிட்டு வந்துடறோம்.." என வேண்டுமென்றே அவளை கழட்டி விட்டு சென்றிருந்தான்..
"டேய் பால் கணக்கு எழுத பேனா ஒன்னு வாங்கிட்டு வாடா" என வெண்மதி கத்திய போதும் கூட..
"அது உன் புருஷன் கிட்டயே போய் கேளு போ..!" என்று விட்டு சென்றிருந்தான்..
அந்த பெரிய பல்பொருள் அங்காடியில் பிராண்டட் லிப்ஸ்டிக்கை எடுத்து அவள் திறந்து பார்த்துக் கொண்டிருக்க "தேம்ஸ்" என அவள் பின்னாலிருந்து அழைத்தான் வருண்..
"எஸ் டாக்டர்..!" உதட்டுச் சாயத்தை மறைத்துக் கொண்டு அவன் பக்கம் திரும்பினாள்.
"உனக்காக ஒன்னு வாங்கினேன்.."
"எனக்காகவா..? என்னது காட்டுங்க.." அவள் கண்களில் ஆர்வம்..
உதடு குவித்து சிரித்தபடி..
தன் கையில் வைத்திருந்த தங்க நிற குட்டி பிள்ளையாரை அவளிடம் நீட்டினான் வருண்..
அவளின் மலர்ந்த முகம் சட்டென ஏமாற்றத்துடன் வடிந்து போனது..
"ப்ச்.. இதுதானா..?"
"ஏன் உனக்கு இது பிடிக்கலையா.. இதுக்காகத்தானே நாயா பேயா அலைவ..?"
"அட..! கிப்ட்டா வந்தா இதுல என்ன கிக் இருக்கு டாக்டரே..! என்றவள் அவனுக்கு மிக நெருக்கத்தில் வந்து ரகசியமாக "யாருக்கும் தெரியாம சுடனும்.. அப்பதான் கிக்.." என்று கண்ணடித்து சொல்ல..
"ஆமா.. கிக்கு.. தக்குன்னுட்டு.. லிசன் தேம்ஸ் நீ அந்த பழக்கத்தை நிறுத்தியே ஆகணும்..! அது நல்லதுக்கில்ல.. எதுவானாலும் கேட்டு விலை கொடுத்து வாங்கு.." என்றான் கண்டிப்பான குரலில்..
"முயற்சி பண்ணிக்கிட்டுதான் இருக்கேன்.. ஆனா முடியலையே..! என் டார்லிங்கை பார்த்தாலே அப்படியே அலேக்கா தூக்கிக்கணும்னு கை எல்லாம் பரபரன்னுதே..!"
"உனக்கு போய் வாங்கிட்டு வந்தேன் பாரு.. என்ன சொல்லணும்.." அவன் நகர போக..
"டாக்டர் இருங்க இருங்க..!" என அவனை நிறுத்தினாள்..
"எனக்கு வாங்கி தராம வேற யாருக்கு வாங்கி தர போறீங்க..! குடுங்க உங்க கிப்ட்டா இதை நானே வச்சுக்கறேன்.." அவன் கையிலிருந்து குட்டி பிள்ளையாரை வாங்கும் போதுதான் இன்னொரு கையில் அவள் ஏதோ வைத்திருப்பதை கவனித்திருந்தான் வருண்..
"அந்த கையில என்ன வச்சிருக்க தேம்பா..! ஏய் காட்டு..!"
"இல்ல ஒன்னும் இல்ல சும்மாதான் பார்த்தேன்.. எடுத்த இடத்துலயே இதை வைச்சிடுவேன்.. எனக்கு இதுலலெல்லாம் பெருசா இன்ட்ரஸ்ட் இல்ல.." வாய் தான் பேசியதே தவிர கைக்குள்ளிருந்ததை காட்ட மறுத்தாள் தேம்பாவணி..
"உனக்கு இன்ட்ரஸ்ட் இருக்கா இல்லையான்னு நான் பாத்து சொல்றேன்.. முதல்ல காட்டு"
அவள் மேலே விழாத குறையாக முட்டி மோதி முதுகுக்கு பின்னால் மறைத்து வைத்திருந்த கரத்தை இழுத்து விரல்களைப் பிரித்து அந்த உதட்டுச் சாயத்தை கண்டு வினோதமாய் அவளை பார்த்தான் வருண்..
"இதையா மறைச்சே..!" அவன் உதட்டில் சிரிப்பு..
"ஆமா..! இந்த மாதிரி அலங்கார பொருள் யூஸ் பண்றதெல்லாம் அப்பாவுக்கு கொஞ்சங்கூட பிடிக்காது.. வாய்க்கு வந்தபடி பயங்கரமா திட்டுவார்.. சில சமயம் அடி கூட வாங்கி இருக்கேன்..! லிப்ஸ்டிக் போட்டா எப்படி இருப்பேன்.. கண் மை வச்சா எப்படி இருப்பேன்னு தெரிஞ்சுக்க ஆசை..!"
விழிகளை நிமிர்த்தி அவளை பார்த்தான் வருண்..
"இதெல்லாம் போடணும்னு அவசியம் இல்ல.. ஏற்கனவே உன் உதடு சிவப்பாத்தான இருக்கு.." என்றவனின் பார்வை சில நொடிகள் அந்த இதழில் பதிந்து மீண்டது..
"கண்டதையும் பூசி அழகான உதட்டை அசிங்கமா மாத்திடாதே..! உன் இயற்கையான உதடுதான் எனக்கு பிடிச்சிருக்கு.."
"உங்களுக்கு பிடிச்சிருக்கா..?"
"ஐ மீன் அழகா இருக்கு..! மேல் உதடு சின்னதா கீழ் உதடு பெருசா ரெண்டுமே சேர்ந்து எடுப்பா.. இந்த நடிகைகள் உதட்டுக்காக செஞ்சிக்கிற சர்ஜரி அமைப்பை கடவுள் உனக்கு இயற்கையாகவே கொடுத்திருக்கார்.."
"ப்ச்..! இருந்தாலும் சிகப்பு லிப்ஸ்டிக் போட்டுக்கிட்டா இன்னும் கவர்ச்சியாக தெரியும் இல்ல.."
"இளஞ்சிவப்பா இருக்கிற உதடு இன்னும் சிகப்பாகனும்னா சொல்லு நான் உனக்கு ஹெல்ப் பண்றேன்.." என்றவன் திரும்பி நடக்க வேகமாக ஓடி சென்று அவன் முன்னால் நின்றாள் தேம்பாவணி..
"எப்படி ஹெல்ப் பண்ணுவீங்க சொல்லுங்க.. சொல்லுங்க..!" அவன் என்ன அர்த்தத்தில் சொன்னானோ அவள் எந்த அர்த்தத்தில் புரிந்து கொண்டாளோ தெரியவில்லை..
ஆனால் ஒரு கணம். ஏதோ தடுமாறி தவறிழைத்ததை போல் கண்களை மூடி திறந்தவன்.. "அம்மாகிட்ட சொல்லி பீட்ரூட் சாறு அரைச்சு தரச் சொல்றேன்.. பிரிட்ஜில் வைத்து தினமும் கொஞ்சங் கொஞ்சமா பூசிக்கோ.. உதடு செகப்பா மாறிடும்.." என்று முடித்து விட்டான்..
"ஆனாலும் பரவாயில்லை பேருக்காகவாது இந்த லிப்ஸ்டிக் ஒன்னு வாங்கி கொடுங்களேன்.. நானும் லிப்ஸ்டிக் வச்சிருக்கேன்னு பெருமையா சொல்லிப்பேனே..!" அவனைப் பின்தொடர்ந்தாள் தேம்பா..
"இதுல என்ன பெருமை வேண்டி கிடக்கு.. சரி நீ ஆசைப்பட்டு கேக்கறதுனால வேணா வாங்கி தரேன்..!" என அதையும் சேர்த்து வாங்கித் தந்திருந்தான்.
இருவருமாக சூர்யதேவ் கமலினி பதிவு திருமணத்திற்கு சென்று விட்டு திரும்பி காரில் வரும்போது தனது புத்தகப் பையிலிருந்து சிப்பை திறந்து அந்த லிப்ஸ்டிக்கைத்தான் எடுத்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் தேம்பாவணி..
"ஹேய் இத காலேஜ் பேக்லையா வச்சிருக்க நீ..!" வருண் கண்களை விரித்தான்..
"ஆமா நீங்க வாங்கி கொடுத்த லிப்ஸ்டிக்.. நீங்க வாங்கி கொடுத்த பிள்ளையார் ரெண்டையும் என்னோட காலேஜ் பேக்ல தான் வச்சிருக்கேன்.."
"சரி இப்ப எதுக்காக இதை கையில எடுக்கற..?"
"ரொம்ப நாளா லிப்ஸ்டிக் போடணும்னு ஆசை.. ஆனா அப்பா வந்து கண் முன்னாடி நிக்கற மாதிரி பயமா இருக்கு..!" சொல்லும்போதே கண்களில் அந்த பயத்தை காட்டி மிரண்டாள்..
"நீ ஏன் அந்த ஆள நினைக்கற.. முதல்ல அவன அப்பா அப்பான்னு சொல்றதை நிறுத்து..! அந்த வார்த்தைக்கு கொஞ்சம் கூட தகுதி இல்லாதவன் அவன்" வருண் எரிச்சலாக முகம் சுழித்தான்..
"அவரும் இல்லைனா வேற யார நான் அப்பான்னு சொல்றது.. அட்லீஸ்ட் அந்த உரிமைக்காகவாது அவரை அப்பானு கூப்பிடுறது பிடிச்சிருக்கு.." தேம்பாவின் முகத்தில் மெல்லியதாய் சோகம் படர..
அந்த இறுக்கம் அவனுக்கு பிடிக்கவில்லை..
"இப்ப என்ன உனக்கு லிப்ஸ்டிக் போடணும் அவ்வளவுதானே..! அத குடு.." அவள் கையிலிருந்து லிப்ஸ்டிக்கை வாங்கிய நேரம் சரியாக கல்லூரியை அடைந்திருந்தது கார்..
"இப்படி திரும்பு..! கண்ணா பின்னான்னு கோடிழுத்து எப்படி உன்னை அழகாகிக் காட்டறேன் பார்.." என்றபடி உதடு சாயத்தை எக்கு தப்பாக பிடித்து அவன் முகத்திற்கு நேரே கொண்டு வந்த தோரணையே சரியில்லாமல் போக..
"ஐயோ டாக்டரே..! நான் பாவம்.. காலேஜ் போகணும்.. ஏற்கனவே என்கிட்ட யாரும் பேச மாட்டாங்க.. நீங்க பண்ற வேலையில எல்லாரும் தெறிச்சி ஓடிட போறாங்க.. கொஞ்சம் பார்த்து பண்ணுங்க ப்ளீஸ்..!" அவள் கெஞ்சலும் கிங்கினி சிரிப்புமாய் உரைக்க..
மெல்லிய சிரிப்போடு நெருங்கி வந்து அவள் கன்னத்தைப் பற்றி உதட்டில் சாயத்தை பூசினான் வருண்..!
"அட்ராக்டிவ் லிப்ஸ்.. இது உனக்கு தேவையே இல்லை தேம்ஸ்..! பாரு பன்னீர்ல நனச்சு விட்டாப்ல ஈரமா தகதகன்னு ஒரு மாதிரி..!" அத்தோடு அவன் வார்த்தைகள் முடிந்து போயிருக்க கண்கள் மட்டும் அவள் உதட்டிலேயே நிலைத்திருந்தன..
"சும்மா ஆசைக்கு தானே.. போட்டு விடுங்களேன்.. உங்க உதட்டுலயா பூசிக்க சொன்னேன்.. என் உதட்டுலதானே..?"
"உன் உதடும் எனக்கு தானே சொந்தம்.."
தேம்பாவின் கண்கள் பெரிய..
"ஐ மீன் இப்ப நீ என் பொறுப்புல தானே இருக்க..! முழுசா உன்னை சேர்ந்தது எல்லாம் எனக்கு தான் சொந்தம்.. நீ என் வீட்ல இருந்து போகற வரைக்கும்.." என்றான் உதட்டுக்கு வர்ணமடித்தபடி..
"ஓகே முடிஞ்சது.. இப்படி பண்ணு..!" இரண்டு உதடுகளையும் உரசச் சொல்ல.. அவன் சொன்னது போலவே செய்தாள் தேம்பாவணி..
"இப்போ ஓகே தானே டாக்டர்..?"
"ம்ம்.." என்று குரலை செருமிக் கொண்டவன்.. "இப்படியே போகாதே தேம்பா.. ஏதோ வேஷக்காரி மாதிரி இருக்கு..! சும்மா ஆசைக்கு பூசிகிட்டவரை போதும்.. ஒருமுறை கண்ணாடி பார்த்து திருப்தி பட்டுக்கிட்டு உதட்டை தொடச்சிட்டு போ.." என்றான்..
"அப்படியா சொல்றீங்க..! ஆமா காலேஜ் வேற.. என் கிளாஸ் ஹச். ஓ. டி பார்த்தாங்கன்னா பயங்கரமா கத்துவாங்க.." என்றவள் ரியர் கண்ணாடியில் தன் முகத்தை பார்த்து உதட்டை சுழித்து ஏதேதோ செய்ய.. அதே கண்ணாடியில் அவளை பார்த்தபடி அமர்ந்திருந்தான் வருண்..
"டார்ச்சர் பண்ணாத தேம்ஸ்.. டூ இட் குயிக்லி.." என்றான் இறங்கிய குரலில்..
"ஓகே தொடச்சிக்கறேன்.." என்றபடி அவள் உதட்டை துடைப்பதற்காக துணியை தேடி தனது சுடிதார் டாப்சின் கீழ்ப்பக்கத்தை எடுக்க..
"ஏய் என்ன பண்ற..! ஒரு நிமிஷம் இரு" என்றவன் தனது பாக்கெட்டிலிருந்து கைக்குட்டையை எடுத்து மீண்டும் அவள் தாடையை பற்றி உதட்டை துடைத்து விட்டான்..!
பூவிதழுக்கு வலிக்காமல் மெல்ல மெல்ல ஒற்றியெடுத்து அவன் உதட்டை துடைத்து விட்ட மென்மையில் தேம்பாவணியின் இதயத்துடிப்பு எகிறியது..!
அவனிடமிருந்து சீறி கொண்டு வந்த மூச்சுக்காற்றை அவளால் உணர முடிந்தது.. இருக்கையில் அமர்ந்திருந்தவன் சற்று நகர்ந்து நெருங்கி வந்திருந்தான்..
கைக்குட்டையை அவள் மடியில் வைத்து விட்டு கட்டை விரலால் உதட்டை தாண்டி ஈஷிக் கொண்டிருந்த சாயத்தை துடைத்துவிட்டு.. இரு விரல்களால் அவள் உதட்டை கிள்ளி எடுத்து..
"நவ் யூ லுக்கிங் சோ குட்.." என்றான் மாறிய குரலில்..!
அவள் உதட்டை விடுவிக்க மனமில்லையோ என்னவோ.. இமை இறக்கைகளோடு படபடத்துக் கொண்டிருந்த அந்த விழிகளும்.. உதடுச் சாயத்தின் உபயத்தால் கொஞ்சம் கூடுதலாக சிவப்பேறி போயிருந்த அந்த இதழ்களும் வருணுக்குள் ஏதோ கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்தி இருந்தன.. தேம்பாவணியும் கூட கிட்டத்தட்ட அதே நிலையில்தான் இருந்தாள்..
அவன் குவித்து பிடித்திருந்த உதட்டுக்குள் அவள் ஏதோ முனக.. நிலைமை உணர்ந்து சட்டென அவள் இதழ்களை விடுவித்தான்..
"என்ன சொன்ன..?"
"உங்க உதடு கூட ரொம்ப சிவப்பா இருக்கு டாக்டர்.. ஸ்மோக் பண்ண மாட்டீங்களோ..!" கண்ணடித்துவிட்டு பையை எடுத்துக்கொண்டு இறங்கப் போனவள்.. "இந்த கர்ச்சீப்.." என்று கைக்குட்டையை அவனிடம் கொடுக்க..
"அதை நீயே வச்சுக்க..!" என்றான் இருக்கையில் சாய்ந்து கேசத்தை அழுத்தமாக கோதியபடி..
தேம்பாவணி இறங்கிவிட்டாள்..
"ஏய்.. தேம்ஸ் இந்த லிப்ஸ்டிக்..!"
கண்ணாடிக்கு நேரே குனிந்து "அதை நீங்களே வச்சுக்கோங்க..!" என்று நாக்கை துருத்தி காட்டிவிட்டு அங்கிருந்து அவள் ஓடிவிட.. கண்கள் இடுங்கி சிரித்தவன் காரை விட்டு இறங்கி நின்றான்..
தேம்பாவணியை கண்டதும் வளாகத்திலிருந்த மாணவிகளின் கூட்டம் ஒதுங்கி செல்வதை அவன் பார்க்க நேர்ந்தது..
ஓடி வந்து அவள் கையிலிருந்து ரெக்கார்ட் நோட் புக்கை வாங்கிக் கொண்ட பெண்ணும் கூட பெரிதாக ஏதும் பேசாமல் தேம்பாவணிக்கு முன்பாக வேகமாக முன்னோக்கி நடந்து வகுப்பிற்குள் நுழைந்து மறைந்தாள்..!
"முதல்ல இதைத்தான் நீ சரி பண்ணனும் வருண்..!" மனதுக்குள் சொல்லிக் கொண்டபடி அலைபேசியை எடுத்து வேறு யாருக்கோ அழைக்க நினைத்தவன் திலோத்தமாவின் எண்ணைக் கண்டு முதலில் அவளுக்கு அழைத்தான்..
"சொல்லு திலோத்தமா.. அம்மா இந்த நேரத்துக்கு வர சொல்ல மாட்டாங்களே.. வேற ஏதாவது முக்கியமான விஷயமா..!" என்றான் இரும்பின் எந்திர குரலோடு..
"ஆமா.. அமரேஷை பார்க்க போகணும் போல இருக்கு..! கூட்டிட்டு போறீங்களா..?"
"இதை நீ சாதாரணமாகவே கேட்டிருக்கலாம்.. எதுக்காக அப்படி குழைஞ்சி பேசணும்.. அதுவும் அம்மாவை காரணங்காட்டி..? அவன் குரலில் சிடுசிடுப்பு.."
"நானா போன் பண்ணியிருந்தா என் பேச்சை காது கொடுத்து கூட கேட்டிருக்க மாட்டீங்க..! அதனாலதான் உங்க அம்மாவை காரணம் காட்டி வரச் சொன்னேன்.. நீங்க வீட்டுக்கு வந்தா உங்கள அழைச்சுகிட்டு அமரேஷை பார்க்க போலாம்னு நெனச்சேன்..!"
"இன்னைக்கு முடியாது.. நாளைக்கு போகலாம்..!"
"அந்தப் பொண்ணு கேட்டா மட்டும் உடனே கூட்டிட்டு போறீங்க நான் கேட்டா மட்டும் நாளைக்கு.. என்னவோ.. சரி..!"
"அப்புறம் தனியா இருக்கற நேரத்துல இந்த மாதிரி கொஞ்சி குழைஞ்சி பேசறதை நிறுத்திக்க.. எனக்கு பிடிக்கல.."
"உங்க கிட்ட அப்படி பேசணும்னு எனக்கொன்னும் ஆசை இல்லை.. வேற வழி இல்லாமத்தான் அப்படி பேசற மாதிரி நடிச்சேன்..!"
"இந்த நடிப்பை வீட்ல காட்டியிருந்தா நானாவது நிம்மதியா இருந்திருப்பேன்..!"
"முதல்ல உங்க அக்காவையும் அந்த தேவையில்லாத டிக்கெட் தேம்பாவணியையும் வீட்டை விட்டு அனுப்புங்க.. அப்புறமா என் நடிப்ப பத்தி உக்காந்து பொறுமையா பேசுவோம்.."
வருண் கோபத்தோடு பாயும் முன்.. திலோத்தமா இணைப்பை துண்டித்திருந்தாள்..
தொடரும்..
"படிப்பு சம்பந்தமான புக்ஸ் நோட் எல்லாம் வாங்கணும் திலோத்த மாவுக்கு போர் அடிக்கும்..! நாங்க ரெண்டு பேர் மட்டுமே போயிட்டு வந்துடறோம்.." என வேண்டுமென்றே அவளை கழட்டி விட்டு சென்றிருந்தான்..
"டேய் பால் கணக்கு எழுத பேனா ஒன்னு வாங்கிட்டு வாடா" என வெண்மதி கத்திய போதும் கூட..
"அது உன் புருஷன் கிட்டயே போய் கேளு போ..!" என்று விட்டு சென்றிருந்தான்..
அந்த பெரிய பல்பொருள் அங்காடியில் பிராண்டட் லிப்ஸ்டிக்கை எடுத்து அவள் திறந்து பார்த்துக் கொண்டிருக்க "தேம்ஸ்" என அவள் பின்னாலிருந்து அழைத்தான் வருண்..
"எஸ் டாக்டர்..!" உதட்டுச் சாயத்தை மறைத்துக் கொண்டு அவன் பக்கம் திரும்பினாள்.
"உனக்காக ஒன்னு வாங்கினேன்.."
"எனக்காகவா..? என்னது காட்டுங்க.." அவள் கண்களில் ஆர்வம்..
உதடு குவித்து சிரித்தபடி..
தன் கையில் வைத்திருந்த தங்க நிற குட்டி பிள்ளையாரை அவளிடம் நீட்டினான் வருண்..
அவளின் மலர்ந்த முகம் சட்டென ஏமாற்றத்துடன் வடிந்து போனது..
"ப்ச்.. இதுதானா..?"
"ஏன் உனக்கு இது பிடிக்கலையா.. இதுக்காகத்தானே நாயா பேயா அலைவ..?"
"அட..! கிப்ட்டா வந்தா இதுல என்ன கிக் இருக்கு டாக்டரே..! என்றவள் அவனுக்கு மிக நெருக்கத்தில் வந்து ரகசியமாக "யாருக்கும் தெரியாம சுடனும்.. அப்பதான் கிக்.." என்று கண்ணடித்து சொல்ல..
"ஆமா.. கிக்கு.. தக்குன்னுட்டு.. லிசன் தேம்ஸ் நீ அந்த பழக்கத்தை நிறுத்தியே ஆகணும்..! அது நல்லதுக்கில்ல.. எதுவானாலும் கேட்டு விலை கொடுத்து வாங்கு.." என்றான் கண்டிப்பான குரலில்..
"முயற்சி பண்ணிக்கிட்டுதான் இருக்கேன்.. ஆனா முடியலையே..! என் டார்லிங்கை பார்த்தாலே அப்படியே அலேக்கா தூக்கிக்கணும்னு கை எல்லாம் பரபரன்னுதே..!"
"உனக்கு போய் வாங்கிட்டு வந்தேன் பாரு.. என்ன சொல்லணும்.." அவன் நகர போக..
"டாக்டர் இருங்க இருங்க..!" என அவனை நிறுத்தினாள்..
"எனக்கு வாங்கி தராம வேற யாருக்கு வாங்கி தர போறீங்க..! குடுங்க உங்க கிப்ட்டா இதை நானே வச்சுக்கறேன்.." அவன் கையிலிருந்து குட்டி பிள்ளையாரை வாங்கும் போதுதான் இன்னொரு கையில் அவள் ஏதோ வைத்திருப்பதை கவனித்திருந்தான் வருண்..
"அந்த கையில என்ன வச்சிருக்க தேம்பா..! ஏய் காட்டு..!"
"இல்ல ஒன்னும் இல்ல சும்மாதான் பார்த்தேன்.. எடுத்த இடத்துலயே இதை வைச்சிடுவேன்.. எனக்கு இதுலலெல்லாம் பெருசா இன்ட்ரஸ்ட் இல்ல.." வாய் தான் பேசியதே தவிர கைக்குள்ளிருந்ததை காட்ட மறுத்தாள் தேம்பாவணி..
"உனக்கு இன்ட்ரஸ்ட் இருக்கா இல்லையான்னு நான் பாத்து சொல்றேன்.. முதல்ல காட்டு"
அவள் மேலே விழாத குறையாக முட்டி மோதி முதுகுக்கு பின்னால் மறைத்து வைத்திருந்த கரத்தை இழுத்து விரல்களைப் பிரித்து அந்த உதட்டுச் சாயத்தை கண்டு வினோதமாய் அவளை பார்த்தான் வருண்..
"இதையா மறைச்சே..!" அவன் உதட்டில் சிரிப்பு..
"ஆமா..! இந்த மாதிரி அலங்கார பொருள் யூஸ் பண்றதெல்லாம் அப்பாவுக்கு கொஞ்சங்கூட பிடிக்காது.. வாய்க்கு வந்தபடி பயங்கரமா திட்டுவார்.. சில சமயம் அடி கூட வாங்கி இருக்கேன்..! லிப்ஸ்டிக் போட்டா எப்படி இருப்பேன்.. கண் மை வச்சா எப்படி இருப்பேன்னு தெரிஞ்சுக்க ஆசை..!"
விழிகளை நிமிர்த்தி அவளை பார்த்தான் வருண்..
"இதெல்லாம் போடணும்னு அவசியம் இல்ல.. ஏற்கனவே உன் உதடு சிவப்பாத்தான இருக்கு.." என்றவனின் பார்வை சில நொடிகள் அந்த இதழில் பதிந்து மீண்டது..
"கண்டதையும் பூசி அழகான உதட்டை அசிங்கமா மாத்திடாதே..! உன் இயற்கையான உதடுதான் எனக்கு பிடிச்சிருக்கு.."
"உங்களுக்கு பிடிச்சிருக்கா..?"
"ஐ மீன் அழகா இருக்கு..! மேல் உதடு சின்னதா கீழ் உதடு பெருசா ரெண்டுமே சேர்ந்து எடுப்பா.. இந்த நடிகைகள் உதட்டுக்காக செஞ்சிக்கிற சர்ஜரி அமைப்பை கடவுள் உனக்கு இயற்கையாகவே கொடுத்திருக்கார்.."
"ப்ச்..! இருந்தாலும் சிகப்பு லிப்ஸ்டிக் போட்டுக்கிட்டா இன்னும் கவர்ச்சியாக தெரியும் இல்ல.."
"இளஞ்சிவப்பா இருக்கிற உதடு இன்னும் சிகப்பாகனும்னா சொல்லு நான் உனக்கு ஹெல்ப் பண்றேன்.." என்றவன் திரும்பி நடக்க வேகமாக ஓடி சென்று அவன் முன்னால் நின்றாள் தேம்பாவணி..
"எப்படி ஹெல்ப் பண்ணுவீங்க சொல்லுங்க.. சொல்லுங்க..!" அவன் என்ன அர்த்தத்தில் சொன்னானோ அவள் எந்த அர்த்தத்தில் புரிந்து கொண்டாளோ தெரியவில்லை..
ஆனால் ஒரு கணம். ஏதோ தடுமாறி தவறிழைத்ததை போல் கண்களை மூடி திறந்தவன்.. "அம்மாகிட்ட சொல்லி பீட்ரூட் சாறு அரைச்சு தரச் சொல்றேன்.. பிரிட்ஜில் வைத்து தினமும் கொஞ்சங் கொஞ்சமா பூசிக்கோ.. உதடு செகப்பா மாறிடும்.." என்று முடித்து விட்டான்..
"ஆனாலும் பரவாயில்லை பேருக்காகவாது இந்த லிப்ஸ்டிக் ஒன்னு வாங்கி கொடுங்களேன்.. நானும் லிப்ஸ்டிக் வச்சிருக்கேன்னு பெருமையா சொல்லிப்பேனே..!" அவனைப் பின்தொடர்ந்தாள் தேம்பா..
"இதுல என்ன பெருமை வேண்டி கிடக்கு.. சரி நீ ஆசைப்பட்டு கேக்கறதுனால வேணா வாங்கி தரேன்..!" என அதையும் சேர்த்து வாங்கித் தந்திருந்தான்.
இருவருமாக சூர்யதேவ் கமலினி பதிவு திருமணத்திற்கு சென்று விட்டு திரும்பி காரில் வரும்போது தனது புத்தகப் பையிலிருந்து சிப்பை திறந்து அந்த லிப்ஸ்டிக்கைத்தான் எடுத்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் தேம்பாவணி..
"ஹேய் இத காலேஜ் பேக்லையா வச்சிருக்க நீ..!" வருண் கண்களை விரித்தான்..
"ஆமா நீங்க வாங்கி கொடுத்த லிப்ஸ்டிக்.. நீங்க வாங்கி கொடுத்த பிள்ளையார் ரெண்டையும் என்னோட காலேஜ் பேக்ல தான் வச்சிருக்கேன்.."
"சரி இப்ப எதுக்காக இதை கையில எடுக்கற..?"
"ரொம்ப நாளா லிப்ஸ்டிக் போடணும்னு ஆசை.. ஆனா அப்பா வந்து கண் முன்னாடி நிக்கற மாதிரி பயமா இருக்கு..!" சொல்லும்போதே கண்களில் அந்த பயத்தை காட்டி மிரண்டாள்..
"நீ ஏன் அந்த ஆள நினைக்கற.. முதல்ல அவன அப்பா அப்பான்னு சொல்றதை நிறுத்து..! அந்த வார்த்தைக்கு கொஞ்சம் கூட தகுதி இல்லாதவன் அவன்" வருண் எரிச்சலாக முகம் சுழித்தான்..
"அவரும் இல்லைனா வேற யார நான் அப்பான்னு சொல்றது.. அட்லீஸ்ட் அந்த உரிமைக்காகவாது அவரை அப்பானு கூப்பிடுறது பிடிச்சிருக்கு.." தேம்பாவின் முகத்தில் மெல்லியதாய் சோகம் படர..
அந்த இறுக்கம் அவனுக்கு பிடிக்கவில்லை..
"இப்ப என்ன உனக்கு லிப்ஸ்டிக் போடணும் அவ்வளவுதானே..! அத குடு.." அவள் கையிலிருந்து லிப்ஸ்டிக்கை வாங்கிய நேரம் சரியாக கல்லூரியை அடைந்திருந்தது கார்..
"இப்படி திரும்பு..! கண்ணா பின்னான்னு கோடிழுத்து எப்படி உன்னை அழகாகிக் காட்டறேன் பார்.." என்றபடி உதடு சாயத்தை எக்கு தப்பாக பிடித்து அவன் முகத்திற்கு நேரே கொண்டு வந்த தோரணையே சரியில்லாமல் போக..
"ஐயோ டாக்டரே..! நான் பாவம்.. காலேஜ் போகணும்.. ஏற்கனவே என்கிட்ட யாரும் பேச மாட்டாங்க.. நீங்க பண்ற வேலையில எல்லாரும் தெறிச்சி ஓடிட போறாங்க.. கொஞ்சம் பார்த்து பண்ணுங்க ப்ளீஸ்..!" அவள் கெஞ்சலும் கிங்கினி சிரிப்புமாய் உரைக்க..
மெல்லிய சிரிப்போடு நெருங்கி வந்து அவள் கன்னத்தைப் பற்றி உதட்டில் சாயத்தை பூசினான் வருண்..!
"அட்ராக்டிவ் லிப்ஸ்.. இது உனக்கு தேவையே இல்லை தேம்ஸ்..! பாரு பன்னீர்ல நனச்சு விட்டாப்ல ஈரமா தகதகன்னு ஒரு மாதிரி..!" அத்தோடு அவன் வார்த்தைகள் முடிந்து போயிருக்க கண்கள் மட்டும் அவள் உதட்டிலேயே நிலைத்திருந்தன..
"சும்மா ஆசைக்கு தானே.. போட்டு விடுங்களேன்.. உங்க உதட்டுலயா பூசிக்க சொன்னேன்.. என் உதட்டுலதானே..?"
"உன் உதடும் எனக்கு தானே சொந்தம்.."
தேம்பாவின் கண்கள் பெரிய..
"ஐ மீன் இப்ப நீ என் பொறுப்புல தானே இருக்க..! முழுசா உன்னை சேர்ந்தது எல்லாம் எனக்கு தான் சொந்தம்.. நீ என் வீட்ல இருந்து போகற வரைக்கும்.." என்றான் உதட்டுக்கு வர்ணமடித்தபடி..
"ஓகே முடிஞ்சது.. இப்படி பண்ணு..!" இரண்டு உதடுகளையும் உரசச் சொல்ல.. அவன் சொன்னது போலவே செய்தாள் தேம்பாவணி..
"இப்போ ஓகே தானே டாக்டர்..?"
"ம்ம்.." என்று குரலை செருமிக் கொண்டவன்.. "இப்படியே போகாதே தேம்பா.. ஏதோ வேஷக்காரி மாதிரி இருக்கு..! சும்மா ஆசைக்கு பூசிகிட்டவரை போதும்.. ஒருமுறை கண்ணாடி பார்த்து திருப்தி பட்டுக்கிட்டு உதட்டை தொடச்சிட்டு போ.." என்றான்..
"அப்படியா சொல்றீங்க..! ஆமா காலேஜ் வேற.. என் கிளாஸ் ஹச். ஓ. டி பார்த்தாங்கன்னா பயங்கரமா கத்துவாங்க.." என்றவள் ரியர் கண்ணாடியில் தன் முகத்தை பார்த்து உதட்டை சுழித்து ஏதேதோ செய்ய.. அதே கண்ணாடியில் அவளை பார்த்தபடி அமர்ந்திருந்தான் வருண்..
"டார்ச்சர் பண்ணாத தேம்ஸ்.. டூ இட் குயிக்லி.." என்றான் இறங்கிய குரலில்..
"ஓகே தொடச்சிக்கறேன்.." என்றபடி அவள் உதட்டை துடைப்பதற்காக துணியை தேடி தனது சுடிதார் டாப்சின் கீழ்ப்பக்கத்தை எடுக்க..
"ஏய் என்ன பண்ற..! ஒரு நிமிஷம் இரு" என்றவன் தனது பாக்கெட்டிலிருந்து கைக்குட்டையை எடுத்து மீண்டும் அவள் தாடையை பற்றி உதட்டை துடைத்து விட்டான்..!
பூவிதழுக்கு வலிக்காமல் மெல்ல மெல்ல ஒற்றியெடுத்து அவன் உதட்டை துடைத்து விட்ட மென்மையில் தேம்பாவணியின் இதயத்துடிப்பு எகிறியது..!
அவனிடமிருந்து சீறி கொண்டு வந்த மூச்சுக்காற்றை அவளால் உணர முடிந்தது.. இருக்கையில் அமர்ந்திருந்தவன் சற்று நகர்ந்து நெருங்கி வந்திருந்தான்..
கைக்குட்டையை அவள் மடியில் வைத்து விட்டு கட்டை விரலால் உதட்டை தாண்டி ஈஷிக் கொண்டிருந்த சாயத்தை துடைத்துவிட்டு.. இரு விரல்களால் அவள் உதட்டை கிள்ளி எடுத்து..
"நவ் யூ லுக்கிங் சோ குட்.." என்றான் மாறிய குரலில்..!
அவள் உதட்டை விடுவிக்க மனமில்லையோ என்னவோ.. இமை இறக்கைகளோடு படபடத்துக் கொண்டிருந்த அந்த விழிகளும்.. உதடுச் சாயத்தின் உபயத்தால் கொஞ்சம் கூடுதலாக சிவப்பேறி போயிருந்த அந்த இதழ்களும் வருணுக்குள் ஏதோ கிளர்ச்சியை ஏற்படுத்தி இருந்தன.. தேம்பாவணியும் கூட கிட்டத்தட்ட அதே நிலையில்தான் இருந்தாள்..
அவன் குவித்து பிடித்திருந்த உதட்டுக்குள் அவள் ஏதோ முனக.. நிலைமை உணர்ந்து சட்டென அவள் இதழ்களை விடுவித்தான்..
"என்ன சொன்ன..?"
"உங்க உதடு கூட ரொம்ப சிவப்பா இருக்கு டாக்டர்.. ஸ்மோக் பண்ண மாட்டீங்களோ..!" கண்ணடித்துவிட்டு பையை எடுத்துக்கொண்டு இறங்கப் போனவள்.. "இந்த கர்ச்சீப்.." என்று கைக்குட்டையை அவனிடம் கொடுக்க..
"அதை நீயே வச்சுக்க..!" என்றான் இருக்கையில் சாய்ந்து கேசத்தை அழுத்தமாக கோதியபடி..
தேம்பாவணி இறங்கிவிட்டாள்..
"ஏய்.. தேம்ஸ் இந்த லிப்ஸ்டிக்..!"
கண்ணாடிக்கு நேரே குனிந்து "அதை நீங்களே வச்சுக்கோங்க..!" என்று நாக்கை துருத்தி காட்டிவிட்டு அங்கிருந்து அவள் ஓடிவிட.. கண்கள் இடுங்கி சிரித்தவன் காரை விட்டு இறங்கி நின்றான்..
தேம்பாவணியை கண்டதும் வளாகத்திலிருந்த மாணவிகளின் கூட்டம் ஒதுங்கி செல்வதை அவன் பார்க்க நேர்ந்தது..
ஓடி வந்து அவள் கையிலிருந்து ரெக்கார்ட் நோட் புக்கை வாங்கிக் கொண்ட பெண்ணும் கூட பெரிதாக ஏதும் பேசாமல் தேம்பாவணிக்கு முன்பாக வேகமாக முன்னோக்கி நடந்து வகுப்பிற்குள் நுழைந்து மறைந்தாள்..!
"முதல்ல இதைத்தான் நீ சரி பண்ணனும் வருண்..!" மனதுக்குள் சொல்லிக் கொண்டபடி அலைபேசியை எடுத்து வேறு யாருக்கோ அழைக்க நினைத்தவன் திலோத்தமாவின் எண்ணைக் கண்டு முதலில் அவளுக்கு அழைத்தான்..
"சொல்லு திலோத்தமா.. அம்மா இந்த நேரத்துக்கு வர சொல்ல மாட்டாங்களே.. வேற ஏதாவது முக்கியமான விஷயமா..!" என்றான் இரும்பின் எந்திர குரலோடு..
"ஆமா.. அமரேஷை பார்க்க போகணும் போல இருக்கு..! கூட்டிட்டு போறீங்களா..?"
"இதை நீ சாதாரணமாகவே கேட்டிருக்கலாம்.. எதுக்காக அப்படி குழைஞ்சி பேசணும்.. அதுவும் அம்மாவை காரணங்காட்டி..? அவன் குரலில் சிடுசிடுப்பு.."
"நானா போன் பண்ணியிருந்தா என் பேச்சை காது கொடுத்து கூட கேட்டிருக்க மாட்டீங்க..! அதனாலதான் உங்க அம்மாவை காரணம் காட்டி வரச் சொன்னேன்.. நீங்க வீட்டுக்கு வந்தா உங்கள அழைச்சுகிட்டு அமரேஷை பார்க்க போலாம்னு நெனச்சேன்..!"
"இன்னைக்கு முடியாது.. நாளைக்கு போகலாம்..!"
"அந்தப் பொண்ணு கேட்டா மட்டும் உடனே கூட்டிட்டு போறீங்க நான் கேட்டா மட்டும் நாளைக்கு.. என்னவோ.. சரி..!"
"அப்புறம் தனியா இருக்கற நேரத்துல இந்த மாதிரி கொஞ்சி குழைஞ்சி பேசறதை நிறுத்திக்க.. எனக்கு பிடிக்கல.."
"உங்க கிட்ட அப்படி பேசணும்னு எனக்கொன்னும் ஆசை இல்லை.. வேற வழி இல்லாமத்தான் அப்படி பேசற மாதிரி நடிச்சேன்..!"
"இந்த நடிப்பை வீட்ல காட்டியிருந்தா நானாவது நிம்மதியா இருந்திருப்பேன்..!"
"முதல்ல உங்க அக்காவையும் அந்த தேவையில்லாத டிக்கெட் தேம்பாவணியையும் வீட்டை விட்டு அனுப்புங்க.. அப்புறமா என் நடிப்ப பத்தி உக்காந்து பொறுமையா பேசுவோம்.."
வருண் கோபத்தோடு பாயும் முன்.. திலோத்தமா இணைப்பை துண்டித்திருந்தாள்..
தொடரும்..
Last edited:
